मंगलबार, ११ मंसिर २०८१ |
Tuesday, November 26, 2024
प्रीति - युनिकोड
विहीबार, २१ असोज २०७८, ०८ : ४७ मा प्रकाशित
रुद्रामाया भेले एक पोको मकै र एक पोको जौँ लिएर भक्तपुरको टौमढीमा बेच्न बसिन् । 'जौँ लिनुस् । एक गिलासको १५ रुपैयाँ ।' उनले यसरी नै ग्राहक बटुल्छिन् ।
दुई दिन यता साँझ ५ बजे एक पाथी मकै र एक पाथी जौँ लिएर टौमढीमा व्यापार गर्न पुग्न थालेकी हुन् । उनी भन्छिन्, 'मोहनी नखा(दसैं) मा जौँ र मकैकाे जमरा राख्नुपर्छ । सबैलाई चाहिन्छ । त्यही भएर बेच्न आएकी हुँ ।'
चाँगुनारायण नगरपालिकामा उनकाे खेत छ । मकै र जौँ उत्पादन गरेकी उनी दसैंकाे माैका छाेपेर बेच्न हिँडेकी हुन् ।
टौमढीका लक्ष्मीकुमार भेले पनि दुई पाथी मकै र जौँ लिएर व्यापार गर्न बसेका थिए । सहरमा जग्गा बेचेर घर बनाइसकेकाले दसैंमा जमरा राख्न मकै र जौँ नहुने हुँदा बेच्न आएको उनी बताउँछन् ।
उनी १० वर्षदेखि नै दसैंमा जौँ र मकैको व्यापार गर्दै आएका छन् । 'यो आफ्नै खेतमा उत्पादन भएको हो । दसैंमा पूजा गर्न मात्रै नभई जमरा राख्नको लागि पनि चाहिन्छ,' उनी भन्छन्,' पहिले वर्षको १०/१० पाथी मकै र जाैँ बेच्थे । अहिले व्यापार कम छ ।'
उनी ३० रुपैयाँ मानामा जाैं बेचिरहेका छन् ।
अर्थ संसारमा प्रकाशित सामग्रीबारे कुनै गुनासो, सूचना तथा सुझाव भए हामीलाई [email protected] मा पठाउनु होला। *फेसबुक र ट्वीटरमार्फत पनि हामीसँग जोडिन सकिनेछ । हाम्रो *युटुब च्यानल पनि हेर्नु होला।
_20240824212443.png)
_20241115084915.jpg)
प्रतिक्रिया दिनुहोस